Welke wereld past bij mij?
‘Op de middelbare school was ik erg zoekende: welke kant wil ik op en wat wil ik in de toekomst gaan doen? De kunstacademie sprak me aan: ik ben altijd al creatief bezig geweest en had hier zelfs een extra keuzevak voor op de middelbare school. Helaas werd ik niet toegelaten. De zoektocht ging verder en na veel verschillende open dagen bezocht te hebben, ben ik gestart met de opleiding Communicatie. Een brede opleiding, waar toch die creatieve kant naar voren kwam. Naast mijn studie ging ik aan de slag bij ons familiebedrijf, een kledingwinkel. Hier deed ik de financiële administratie. Dat deed ik met veel plezier: het werk was leuk om te doen en het was goed om met familie samen te werken. Toch vond ik het lastig om na vier jaar studeren, twee stages en een bijbaan, precies te weten welk werk ik fulltime wilde gaan doen.
Het was lastig om meteen een baan te vinden toen ik afstudeerde. Ik nam contact op met een uitzendbureau en kon via hen aan de slag bij een grote zorgverzekeraar. Hier begon ik onderaan de ladder met het beantwoorden van klantvragen via telefoon en e-mail. Doordat ik liet zien dat ik meer wilde oppakken, kreeg ik meer verantwoordelijkheden en ben ik doorgegroeid naar beoordelaar van alle type zorgaanvragen. Een mooie stap, maar na ruim een jaar begon het aan me te knagen: ‘Zie ik mijzelf hier over 5 jaar nog zitten? Als ik geen stappen ga ondernemen, blijft elke dag er hetzelfde uitzien.’ Ik miste een beetje de persoonlijke touch en aandacht voor mijn ontwikkeling.
Ik was op zoek naar ontwikkeling en hulp bij volgende stappen die ik wilde nemen in mijn carrière. Ik had het hier met een vriendin over en ze vertelde me over TPS. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik stuurde mijn CV op. Binnen een week had ik een sollicitatiegesprek op het Kraanspoor. Ik stapte over de drempel bij TPS: een leuk, modern en open bedrijf. Het gesprek zette mij aan het denken. Na een tweede gesprek heb ik de stap gezet om bij TPS aan de slag te gaan als Trainee Bank & Verzekeringen. Ik kreeg de kans om bij verschillende bedrijven een kijkje in de keuken te nemen. Daarnaast waren er meer mogelijkheden, in de vorm van persoonlijke begeleiding en ontwikkelpaden. Op deze manier hoopte ik te ontdekken van welk werk ik blij werd.
Mijn avontuur begon met twee actieve weken in Amsterdam, een intensieve training voor Wft Basis en Wft Hypothecair Krediet. Dat waren de diploma’s die ik nodig had om het werk te kunnen doen. Na het behalen van mijn Wft’s begon het echte werk voor mij bij een zorgverzekeraar. Ik had natuurlijk al kennis gemaakt met de zorg bij mijn vorige werkgever, maar door TPS werd ik getriggerd om er elke dag iets meer uit te halen en het werk voor mijzelf leuker te maken door werkzaamheden op te zoeken die ik leuk vond. Ik liet mijn stem horen op de afdeling en kaartte verbeterpunten aan. Door de nieuwe manier van werken (LEAN/SENS) werd ik gestimuleerd om verspillingen in werkzaamheden te vermijden en vooral te kijken naar het kernproces. Op deze manier konden we steeds efficiënter werken.
Na een jaar van mooie ontwikkelingen, wilde ik een nieuwe werkomgeving leren kennen. Ik ben gestart bij een grote bank in Amsterdam, voor mij een compleet andere wereld. Het was goed om te ervaren hoe ze hier omgingen met targets, werkdruk en hoe de verantwoordelijkheid bij de medewerkers werd gelegd door zelfsturende teams. Toch merkte ik dat ik van deze werkzaamheden niet blij werd. Ik heb toen meegelopen bij collega’s op andere afdelingen, om te kijken of het iets voor mij zou zijn. Dat gebeurde helaas niet en ik kon concluderen dat de hypothekenwereld niet iets voor mij is. Na een half jaar veel geleerd en gezien te hebben, heb ik bij mijn projectmanager aangegeven dat ik graag weer een opdracht in de verzekeringswereld wil.
Toen ik bij TPS begon, was ik op zoek naar ontwikkeling en hulp bij volgende stappen die ik wilde nemen in mijn carrière. Dit is goed gelukt: ik heb geleerd waar ik blij van word en wat ik minder leuk vind. Door elke stap, leuk of minder leuk, leerde ik meer over waar mijn volgende stap mij brengt.’