Van trainee tot teammanager

Dit jaar mag hij zijn driejarig jubileum bij TPS vieren. Maar voordat het zover is, gaan we eerst terug naar waar het drie jaar geleden begon. Mohamed vertelt: ‘’Ik studeerde International Business en Management Studies in Rotterdam. Dit was een Engelstalige opleiding, waar ik voor koos omdat ik internationale ambities had. De wereld is groter dan Nederland en ik houd van reizen. Zelf kom ik uit Somalië, dus ik ben het gewend om in verschillende culturen te leven. Dat trekt me ook aan. Vandaar dat ik per se een stage in het buitenland wilde volgen.’’ Het wordt een avontuur in Indonesië, op het eiland Bali. ‘’Ik volgde een stage op marketing- en salesgebied bij brillenmerk Oakley. Hier organiseerde ik evenementen, zoals surfwedstrijden. Ik werkte mee aan campagnes, promoties en lanceringen van nieuwe producten. Het was echt een toffe tijd, waarin ik veel geleerd heb.’’

Teruggekomen uit Bali en met een vers diploma op zak, gaat Mohamed op zoek naar een baan. ‘’Het liefst wilde ik in Engeland werken, maar de nasleep van de crisis liet zijn sporen na. Een functie die aansloot op mijn wensen was lastig te vinden.’’ Hij gaat niet bij de pakken neer zitten, maar besluit voor een tijdelijk project te gaan. ’’Via een groot uitzendbureau ging ik aan de slag bij een bank, ik kreeg een losse opdracht op de hypotheekafdeling.’’ Deze opdracht gaat zo goed, dat Mohamed een jaar kan blijven en de mogelijkheid krijgt om door te groeien naar een senior functie. Dat niet alleen, hij ontdekt er ook dat de financiële sector een plek is waar hij zich thuis voelt. ‘’De combinatie van werken met mensen en processen is iets wat mij erg aanspreekt.’’

Werken in deze wereld spreekt hem zo aan, dat hij op zoek gaat naar andere mogelijkheden. ‘’Een traineeship leek me wel wat, aangezien ik wel wist dat ik in de financiële sector wilde werken, maar ik wist niet precies wat ik dan wilde doen. Toen kwam ik bij TPS terecht. Ik vond het gesprek met Evelien heel fijn, omdat het niet alleen over mijn CV ging, maar vooral over mij als persoon en mijn drijfveren.’’  

Mohamed begint bij een grote hypotheekverstrekker. Hier heeft hij veel telefonisch contact met klanten. ‘’Je werd echt in het diepe gegooid, het was vooral doen en leren van de gevolgen. Bij elk vraagstuk waren verschillende partijen betrokken, zoals intermediairs en klanten. Dat maakte het uitdagend, hoewel het ook wel eentonig kon zijn.’’ Na een tijd maakt hij de stap van frontoffice naar backoffice, als hij een functie krijgt op de beheerafdeling. ‘’Eigenlijk kwam ik er toen vrij snel achter dat dit niet mijn plek was. Ik miste het klantcontact en vond de administratieve werkzaamheden niet zo uitdagend. Toch heb ik er het beste van gemaakt: er waren daar veel processen die niet lekker liepen. Ik heb daar verbetervoorstellen voor aangedragen en leerde zo kritisch naar processen te kijken.’’ Berouw omdat hij iets doet wat niet bij hem past, heeft Mohamed niet. ‘’Ik vind het juist mooi dat ik deze kans heb gekregen, want zo kwam ik erachter dat dit niets voor mij is en kon ik weer verder. Zo leer je jezelf elke keer beter kennen. Dingen die je niet leuk vindt, moet je snel en goed doen, hield ik mezelf voor. Dus dat deed ik. Bij mijn projectmanager heb ik wel aangegeven dat ik graag iets anders wilde doen. Na drie maanden kon ik de volgende stap maken.’’

‘’Ik hoorde dat er een mogelijkheid was bij een grote financiële dienstverlener in Rotterdam, op de hypotheekafdeling. Hier werkten nog geen andere TPS’ers, dus het was best een uitdaging. Ik had al ervaring met hypotheken opgedaan bij mijn eerste opdracht en mocht dus op gesprek komen. Helaas bleek mijn ervaring niet voldoende te zijn. Dat was wel een tegenvaller.’’ Gelukkig hoeft Mohamed niet te wachten op een nieuwe kans. Niet veel later komt bij dezelfde organisatie een plek op de pensioenafdeling vrij. ‘’Samen met een collega van TPS ging ik op gesprek. We wisten niet zo goed wat we konden verwachten en ineens hadden we een duo-sollicitatie. Dat was best gek. Aan het einde hoorden we dat we allebei waren aangenomen, dat was super nieuws!’’    

Mohamed woont zelf in Rotterdam en hoeft nu nog maar vijf minuten te reizen. Een ideale situatie. Naast zijn werk bij TPS geeft hij sportlessen bij een boksschool. Op een gegeven moment ontstaat het idee om deze lessen ook open te stellen voor collega’s. En zo gebeurt het dat mensen uit het werk naar hem toe gaan om zich in het zweet te werken. Ondertussen gaat het lekker op zijn werk: Mohamed krijgt steeds meer complexe taken en neemt meer processen voor zijn rekening. ‘’Ik kreeg het overlijdensproces op mijn bordje. Dat klinkt niet heel gezellig, maar het was wel heel interessant. Ik mocht dat hele proces opnieuw op de rit zetten en ik heb een hoop verbetervoorstellen gedaan die echt gebruikt werden. Dat was gaaf om te zien.’’

Na een half jaar loopt deze opdracht af, maar bij de opdrachtgever willen ze nog lang geen afscheid nemen van Mohamed. Zijn manager op de opdracht draagt hem aan voor een nieuw groot project, waar ze mensen zoeken die strategisch ermee bezig gaan, het project op poten zetten en er vervolgens operationeel mee bezig zijn. Mohamed: ‘’De ene keer had ik overleg met een collega over operationele dingen, een dag later zat ik in een directieoverleg. Die afwisseling vond ik heel fijn.’’

Zijn privésituatie verandert in deze periode behoorlijk: hij trouwt met zijn vriendin en later verwelkomen ze een dochter. ‘’Vader zijn brengt andere verantwoordelijkheden met zich mee. Omdat ik zo dicht bij mijn werk woonde, kon ik veel tijd aan thuis besteden en mij ook nog eens ontwikkelen op werk.’’ Het gaat dus hartstikke goed. Ineens krijgt hij een voorstel van zijn projectmanager, of hij teammanager wil worden bij een andere opdrachtgever, een grote verzekeraar. Een rol die nieuw voor hem is, maar waar hij wel affiniteit mee heeft. ‘’Ik vervulde vaker een coördinerende rol binnen projecten en ben gewend om leiding te geven. Ik houd ervan om met mensen samen te werken, ongeacht de sector of het product.’’

Van tevoren zag hij deze switch niet aankomen. ‘’Ik wist van tevoren niet precies waar ik instapte, maar luisterde vooral naar mijn gevoel. Het bedrijf sprak me aan en ik wist dat dit een kans voor mij was. Dus toen heb ik het gedaan.’’ Mohamed gaat aan de slag als manager van twee teams. ‘’Er zijn bepaalde doelen die we als team moeten halen. Ik zorg er samen met de teams voor dat we die halen. Daarnaast begeleid ik mijn collega’s. Werken met mensen is mijn passie. Ik vind het leuk om na te denken over hoe dingen beter kunnen. Ik werk hier nu anderhalve maand en ik zit hier nu op mijn plek.’’

Voor 2018 heeft Mohamed zichzelf een doel gesteld: ‘’2018 staat in het teken van opleiding en ontwikkeling. Ik ga bij TPS een managementopleiding volgen, een programma dat speciaal ontwikkeld is om professionals een next step te bieden. Met behulp van het programma leer ik hoe ik ondernemend leiding kan geven, iets wat ik erg interessant vind. Daarnaast ga ik een agile cursus volgen.’’

Als ik hem vraag wat hij anderen mee zou willen geven, hoeft hij niet lang na te denken: ‘’Kansen komen altijd, jij moet zorgen dat je klaarstaat om ze te aan te pakken. Je moet het aandurven om risico’s te nemen. Als je faalt, dan faal je. Dat is geen big deal. Je weet nooit wat de toekomst brengt, maar kleine stapjes zorgen ervoor dat je je boek vol kan schrijven. En die stappen maak je als je uit je comfortzone stapt en iets nieuws probeert. Dit is jouw leven. Natuurlijk heb je andere mensen nodig om je doelen te bereiken, maar uiteindelijk ben jij diegene die de regie in handen heeft. Durf ook te ondernemen als het gaat om jezelf.’’