Zelf een boek schrijven

Zes jaar geleden was Nico met vrienden op vakantie, toen het idee voor zijn boek ontstond. “Ik had over het verhaal gedroomd”, vertelt hij. “De volgende ochtend werd ik wakker en dacht ik meteen: ‘hier moet ik iets mee’. Ik heb het kort opgeschreven, zodat ik het niet zou vergeten. Daarna heb ik het uitgewerkt.” De flaptekst op het boek wil hij wel alvast verklappen. “Het verhaal gaat over drie vrienden, die samen met hun redder op zoek gaan naar vier oude voorwerpen van onschatbare waarde en met mysterieuze krachten. Al gauw ontdekken ze dat er mogelijk meer achter de zoektocht zit dan ze in eerste instantie hadden gedacht...”  

Een cliffhanger waar je ‘u’ tegen zegt dus. Zelf is Nico al veel verder met het verhaal. “Ik weet hoe het eerste boek eindigt en hoe het totale verhaal afloopt. Het plan is nu dat het een trilogie wordt. Ik vind het echt gaaf dat ik nu al weet hoe de personages zich gaan ontwikkelen en wat zij mee gaan maken.” Het worden drie boeken in totaal. Nico verwacht hier nog wel een tijd zoet mee te zijn. “Ik ben nu zes jaar bezig met het bedenken en het schrijven van het eerste boek. Zondag is mijn vaste schrijf-dag, want alleen dan heb ik genoeg rust om er echt voor te gaan zitten. Meestal schrijf ik twee of drie uur achter elkaar, in die tijd heb ik ongeveer een half hoofdstuk geschreven.” 

Het schrijven zelf doet Nico niet op een laptop, maar nog ouderwets op papier. “Als ik een blanco pagina van een Word-document voor me heb, kom ik er niet uit. Daarom gebruik ik gewoon pen en papier. Ik werk met verschillende notitieboeken; zo heb ik er een om het boek uit te werken, een boekje voor kleine ideeën en nog een voor de concepten. In dat laatste boek werk ik de wereld uit waarin het verhaal zich afspeelt en verdiep ik me verder in de personages. Soms bedenk ik andere verhalen, die losstaan van het boek. Dat houd ik ook bij.” Wanneer Nico een hoofdstuk af heeft, pakt hij wel de laptop erbij en typt hij het over. “Dan doe ik een spellingscheck en herschrijf ik mijn stukken. Schrijven is schaven, elke keer maak je het weer een beetje beter.”

Inspiratie haalt hij vooral uit muziek, films en series. “Ik denk dat schrijvers altijd moeten kijken waar zij inspiratie vandaan kunnen halen. Voor de een is dat muziek luisteren, een ander raakt geïnspireerd als ze op een bepaalde plek zijn, zoals in het bos. Jouw inspiratiebron vinden en hem vasthouden is heel belangrijk tijdens het schrijven. Ik zeg altijd tegen mensen dat iedereen kan schrijven, jij dus ook! Je kan in een kroeg zitten en een verhaal vertellen. Schrijven is niets meer dan een verhaal vertellen, je moet het alleen op papier zetten. Dat vergt oefening en geduld. Maar als je wil, kan je het.”

Wat je als schrijver hard nodig hebt, is motivatie. “Toen ik jong was, heb ik ook weleens geprobeerd om een boek te schrijven. Halverwege ben ik gestopt, omdat ik een writers block had. Ik heb zelfs het document weggegooid, echt zonde eigenlijk. Je moet motivatie hebben om te blijven schrijven en door te zetten. Zelf kijk ik veel video’s op YouTube of lees ik artikelen over schrijven. Zo leer ik steeds meer: hoe ontwikkel ik een personage, creëer ik een wereld en schrijf ik vlot? Dat heb ik de afgelopen tijd geleerd.” Als zijn boek straks klaar is, laat Nico het eerst lezen aan zijn familie en vrienden. “Als zij het goed vinden, kijk ik wat de volgende stap is. Maar eerst vind ik het belangrijk om te weten wat zij ervan vinden.” 

Met inspiratiebronnen als Stephen King en J.R.R. Tolkien zijn er in ieder geval dromen genoeg. Nico is nu ongeveer op de helft met het schrijven van zijn boek, dus de klus is nog niet geklaard en we moeten nog even wachten totdat we zijn verhaal kunnen lezen. Wordt vervolgd!