Vrijwilliger in Ghana
‘’Ik woon in Den Ham, waar al 25 jaar diaconale projecten worden georganiseerd. Drie kerken organiseren deze projecten samen, om iets goeds te doen voor de samenleving en iets terug te geven aan andere mensen.’’ Liesbeth kreeg het virus van jongs af aan al mee, omdat haar ouders en zus betrokken waren bij deze projecten. ‘’Om de twee jaar maken we een reis: de ene keer binnen Europa, de keer erna in een ander werelddeel. Zelf ben ik al naar Namibië, twee keer naar Roemenië en naar India geweest.’’
Dit jaar staat er een reis naar Ghana op het programma, waar de groep zich inzet voor kansarme kinderen. Liesbeth vertelt: ‘’Met een groep van 70 jongeren tussen de 16 en 25 jaar, gaan we in augustus naar Ghana. Eerst gaat de eerste groep van 35 man, die wordt afgewisseld door de tweede groep. In totaal kunnen we dus vier weken helpen.’’ De kinderen die ze helpen, gaan veelal niet naar school en zwerven op straat. De kerken in Den Ham werken samen met een lokale projectstichting om deze mensen te helpen. Eerder heeft deze stichting al geholpen door een school op te zetten, een kraamkliniek te bouwen en waterputten te slaan. ''Er ontstaan altijd projecten, we helpen daar waar het op dat moment nodig is. In Namibië zijn we bijvoorbeeld spontaan met de kinderen gaan zwemmen. Dit keer zullen we in ieder geval helpen met het bouwen van een nieuw zijgebouw van de school die eerder is opgezet.’’
Hoewel ze dit al een paar keer heeft gedaan, blijft het voor Liesbeth speciaal. ‘’Ieder project heeft iets bijzonders. Is het niet om de lokale bevolking, dan zijn het wel de goede gesprekken die je voert met leeftijdsgenoten uit de groep. Het is wel elke keer weer een realiteitscheck. De mensen daar zijn vaak heel arm, maar ontzettend dankbaar. We zetten echt iets neer, zoals een verdieping op een weeshuis in India, of een plantenkas in Roemenië. Dat betekent dat er extra weeskinderen kunnen worden opgevangen of dat er extra werkgelegenheid gecreëerd wordt omdat mensen planten kunnen verbouwen en verkopen. Je maakt hier een groot verschil voor iemand.’’
Een ander argument om vrijwilligerswerk te doen, is dat het bijdraagt aan haar persoonlijke ontwikkeling. ‘’Ik ben benieuwd naar hoe mensen leven in Ghana en ik heb zin om een andere cultuur te leren kennen. In ieder land waar ik kom, vind ik het belangrijk om de cultuur te proeven. In India hebben we bijvoorbeeld de Taj Mahal bezocht in onze vrije tijd. Natuur is ook een belangrijk element: het is daar toch heel anders dan in Nederland. Je leert de cultuur en natuur van een vreemd land kennen, maar het helpt ook om jezelf te leren kennen. En je leert metselen. Dat kan altijd nog van pas komen, haha!’’
‘’Zelf vind ik het belangrijk om iets voor je naasten te doen. We zijn vaak egoïstisch ingesteld: we willen werken, werken, werken en meteen resultaat zien. Dat kan en is niet erg, maar het is goed om te kijken naar diegene die het minder hebben en daar tijd, geld en aandacht aan te besteden. Wij gaan nu naar Ghana, maar er zijn in Nederland ook genoeg initiatieven om mensen te helpen.’’
Toen TPS een geldbedrag wilde besteden aan een goed doel waar medewerkers persoonlijk betrokken bij zijn, twijfelde Liesbeth geen moment en zond zij een videopitch in. Hiermee haalde zij een mooi bedrag op. ‘’Ik ben heel blij met de bijdrage van TPS en ga ervoor zorgen dat dit geld goed besteed wordt. Hopelijk kunnen we er iets concreets mee bouwen, zoals een waterput. Het ligt er een beetje aan waar de vraag op dat moment naar is. Maar het komt zeker goed van pas!’’ De komende tijd zal Liesbeth ons op de hoogte houden van haar avontuur. Houd dus vooral de website in de gaten!
