arrow icon-arrow-slider icon-instagram icon-linkedin icon-close icon-play
Leren

Start traineeship in Botswana

#ProjectsAbroad #Vrijwilligerswerk #Botswana
TPS traineeship vrijwilligerswerk
Riemer heeft de primeur: hij ging als eerste TPS’er vrijwilligerswerk doen bij Projects Abroad. Afgelopen september vertrok hij vol positieve energie naar Botswana. Voor hem het ultieme begin van zijn traineeship. Wij spraken hem over een onvergetelijke ervaring.

Wanneer Riemer klaar is met zijn studie, gaat hij aan de slag als recovery manager bij IKEA. Na een paar maanden voelt hij dat deze functie toch niet helemaal bij hem past. “Als recovery manager was ik alleen bezig met mensen. Ik miste het analyse-aspect. Daar ben ik bewust naar gaan zoeken.” Sari, die al werkt bij TPS, vertelt hem positieve verhalen over haar traineeship. En zo komt het dat Riemer eens op de website gaat kijken.

Eerst komt hij uit op de Compliance-vacature en heeft hij hier contact over met recruiter Renske. Samen komen ze tot de conclusie dat dit toch niet helemaal bij hem past. “Compliance heeft echt alleen dat stukje analyse, ik wilde het wel graag combineren met iets dat meer mensgericht is.” Renske stelt voor om met haar collega Joost verder te kijken of er andere opties voor hem zijn binnen TPS. “In gesprek kwamen we erachter dat een rol van business analist wel goed zou aansluiten op mijn profiel. Door dit traineeship te volgen, kan ik binnen twee jaar doorgroeien naar deze functie.”

Op reis met Projects Abroad

Maar voordat hij een start kan maken met zijn eerste opdracht, is daar zijn Projects Abroad-reis. TPS werkt samen met deze organisatie, om professionals een leerervaring te bieden in het buitenland. Dit kan (zoals Riemer) voor de aanvang van het traineeship, maar trainees kunnen ook tijdens hun loopbaan bij TPS het avontuur aangaan. Voor Riemer is het niet de eerste keer dat hij ver weg gaat: hij heeft al een rondreis gemaakt door Thailand, Cambodja, Vietnam, Hong Kong, Beijing en Mongolië. Dit keer staat Botswana op zijn ticket. “Ik koos voor Botswana, omdat daar een project gericht op natuurbehoud was. De afgelopen tijd ben ik veel bezig geweest met het verbeteren van het milieu en het behouden van de natuur, dus dat leek me heel interessant.”

Als hij eenmaal aankomt in Botswana, staat de begeleider van het vrijwilligersproject al op hem te wachten. “Alles was echt top geregeld: het vervoer, het verblijf en alle maaltijden waren verzorgd. Dat was heel fijn.” Samen met zijn begeleider stapt hij in de auto, op weg naar het kamp waar hij de komende weken zal verblijven. In tegenstelling tot de meeste accommodaties in de wildernis, heeft dit kamp geen omheining of muren om zich heen. Dat betekent dat alle dieren er vrij kunnen rondlopen. “Ik heb echt van alles gezien: van hyena’s en zebra’s, tot leeuwen en olifanten. Dat was echt te gek.”

Ik ben echt blij dat ik mijn steentje bij kon dragen door vrijwilligerswerk te doen

In het begin is er een grote groep op het kamp. “Er was een schoolklas uit Zuid-Afrika en er waren mensen uit Engeland. Het was wel een gevarieerde groep.” Iedere dag begint tussen half zes en zes. Nadat de groep gezamenlijk ontbijt, gaan ze aan de slag. “Elke dag stonden er twee verschillende activiteiten op het programma. Tussendoor gingen we lunchen. Wat we precies gingen doen, verschilde per dag. De ene dag waren we de dieren aan het analyseren, de dag erna repareerden we wegen of bouwden we dammen.” Dieren observeren en traps zoeken vindt Riemer het leukste om te doen. “Ondanks dat het niet mag, zetten boeren vaak traps om dieren te vangen. Wij zochten deze traps op en zorgden ervoor dat deze onschadelijk werden gemaakt. Zo konden de dieren er niet meer in lopen.”

Een bijzondere nacht

Slapen doen ze niet alleen op het kamp. Op één avond slapen ze met de groep op een grote heuvel. “Om de twee uur had een duo een shift om ervoor te zorgen dat de wilde dieren niet te dichtbij zouden komen. Ik moest samen met een jongen uit Zuid-Afrika in de nacht van vier tot zes uur. Zaten we daar met een zaklamp de hyena’s weg te jagen.”

Een andere bijzondere nacht was die in een boomhut tegenover de waterbron. “In de nacht kwamen er allemaal olifanten langs. En in de ochtend kwamen alle dieren er drinken, dus het leek net de beginscène van de Lion King.” Contact met de lokale bevolking is er ook. “In het weekend gingen we in het dorp een biertje drinken. Dat was wel heel anders dan hier in de kroeg. Daar stond gewoon een vervallen huis met een klein terras, dat was dan het lokale café.” Alleen een drankje doen is niet het enige wat de groep er doet. De inwoners van het dorp voeren er een traditionele zebradans op. De groep van Projects Abroad gaat zeker niet aan de kant staan: zij doen gewoon gezellig mee.

In zijn vrije tijd kan Riemer niet even lekker Netflixen. “We hadden daar geen mobiel of internet. Je bent gewend om als je even niks te doen hebt, snel je mobiel te pakken. Maar dat kan niet. Als gevolg daarvan ga je andere dingen doen. Spelletjes spelen, boeken lezen…En je voert ineens hele andere gesprekken met de mensen om je heen.”

Openminded en minimalistisch

Veel geleerd heeft Riemer zeker. “Ik heb veel kennis opgedaan over het land en de bijbehorende natuur en cultuur. Het viel me op hoeveel ongelijkheid er nog is. Mij heeft het openminded gemaakt: je beseft je dan pas hoe goed je het hebt. Na mijn reis plaats ik anderen minder snel in hokjes en besef ik me dat een term als ‘goed’ of ‘fout’ eigenlijk niet bestaat. Ik hoor vaak mensen zeuren over hun werk of iets anders in hun leven. Wij hebben tenminste de kans om hier zelf iets aan te veranderen. Maar dan moet je dat wel doen.” De terugreis maakt hij met een dubbel gevoel. “Aan de ene kant had ik veel langer willen blijven, ik wilde echt nog niet naar huis. Maar aan de andere kant had ik super veel zin om te gaan werken en aan mijn traineeship te beginnen.”

Eenmaal thuisgekomen merkt Riemer het effect van zijn reis. “Ik probeer zo minimalistisch mogelijk te leven. Dus geen dingen kopen die ik nooit gebruik, of kleding die ik bijna nooit draag. Daarbij heb ik altijd aandacht voor het milieu. En voor dieren, want wat mij betreft staan die gelijk aan mensen. Ik zie weleens dat mensen met dieren op de foto gaan. Wat veel mensen niet weten, is dat deze dieren in gevangenschap leven en vaak worden mishandeld. Zelfs wanneer deze mensen vertellen dat ze het beste voor hebben met de dieren. Er zijn maar weinig opvangcentra waar dat ook echt zo is. Dat snap ik echt niet. Ik ben echt blij dat ik mijn steentje bij kon dragen door vrijwilligerswerk te doen.”

Wil jij net als Riemer vrijwilligerswerk doen en een traineeship volgen bij TPS? 

Start met een traineeship + vrijwilligerswerk
Enthousiast over TPS?
Lees één van onze andere verhalen