Meet the projectmanagers: Danitsja
Danitsja werkt al bijna twee jaar als projectmanager bij TPS. Ze heeft een passie voor paarden en zet deze dieren regelmatig in tijdens coaching-sessies, waarbij het paard een middel is om mensen inzichten te laten verkrijgen. Energie krijgt ze vooral als ze mensen ziet groeien.
“Toen ik startte op de arbeidsmarkt, had ik graag een projectmanager willen hebben. Het was mijn eerste baan en ik wist totaal niet wat ik moest verwachten. Als snel kwam ik erachter dat mijn baan mij niet gelukkig maakte, maar ik wist niet waar het aan lag. Was het iets wat bij de ‘grote-mensen-wereld’ hoorde, of was de situatie echt niet oké? In mijn proeftijd zat ik huilend in mijn auto, hopend dat de file tot vijf uur zou duren. Uiteindelijk ben ik na een half jaar weggegaan. Dat kwam deels door het feit dat ik niet op mijn plek zat, maar ook omdat ik niet wist hoe ik met lastige situaties om moest gaan en hoe ik op een constructieve manier een gesprek met mijn leidinggevende kon voeren. Als ik een PM’er had gehad, was het fijn geweest om mijn verhaal te vertellen aan iemand zonder oordeel, die er neutraal in stond. Dan had ik geleerd dat ik ook een aandeel had in dit proces en wat ik anders had kunnen doen.
Dat is wat ik nu doe als projectmanager: ik faciliteer de trainees in hun ontwikkeling. Zij zetten de stip aan de horizon, ik help ze om daar te komen. Dat doe ik door gesprekken te voeren en hierbij kritische vragen te stellen, advies te geven en met tips te komen. Ik ben er voor je en je kunt even je verhaal bij mij kwijt. Op die manier ervaar je dat je zelf invloed hebt op je eigen ontwikkeling en stappen kunt maken in je carrière. Bijvoorbeeld door situaties bespreekbaar te maken waar je van geleerd hebt, of juist als iets niet het gewenste resultaat had. Dan kijken we met elkaar: wat was jouw aandeel in het geheel en wat betekent dat? Wat zou je morgen anders kunnen doen?
Wat mij voldoening geeft, is als mensen groeien. Een stap maken betekent niet per se een nieuwe opdracht met meer verantwoordelijkheid, maar gaat er vooral om dat iemand zichzelf overwint. Angsten overwinnen, dingen durven doen en fouten durven maken: daar leer je het meeste van. Ik geloof dat alles al in iemand zit. Kennis leer je bij en er komen vaardigheden bij kijken, maar je talenten heb je al. Soms moet je ze alleen nog ontdekken. Wat maakt jou jezelf en waar krijg jij energie van? Dat ik mensen daarbij mag helpen, is een cadeau. Laatst las ik een interessant boek, dat niet ging over competentie-ontwikkeling, maar potentie-ontwikkeling. Potentie heb je al, maar hoe ga je dat eruit laten komen? Dat is net een andere manier om ernaar te kijken.
Ik help mensen door vragen te stellen, gesprekken te voeren en vooral te luisteren. Laatst vertelde een TPS’er mij dat hij graag adviseur wilde worden. Alleen pasten zijn kwaliteiten, die we samen inzichtelijk hadden gemaakt, eigenlijk niet bij die rol. We hadden een gesprek over wat hem zo aanspreekt aan het adviseurschap. Hij vertelde dat hij vooral mensen wilde helpen, door op de inhoud in te gaan. Uiteindelijk hebben we samen gezocht naar een rol waarbij de inhoud voorop staat, maar waarbij je ook klantcontact hebt. Dat bleek een andere functie te zijn dan die hij van tevoren voor zichzelf bedacht had. Zo kom je samen verder.
Mijn advies is: maak vooral gebruik van je projectmanager. We hebben iedere maand gesprekken, maar je moet zelf het initiatief nemen om er profijt uit te halen. Vraag me het hemd van het lijf, leg alle situaties aan mij voor en deel je stip op de horizon. Dan geef ik, samen met jou, richting aan jouw ambitie.”