arrow icon-arrow-slider icon-instagram icon-linkedin icon-close icon-play
Leren

Hoe groen is jouw gras?

#Blog #Dare2BeHappy
groene gras
Door Cassandra Rietbroek – Veel mensen kijken naar het gras van anderen. Ze zijn hier vaak zo druk mee bezig dat ze veel dingen in hun leven aanpassen om zelf net zo groen gras te krijgen als dat is van die ander. Zonde, want als je zo druk bezig bent met anderen dan vergeet je jezelf en voor je het weet, dan tja…

Je gras wordt net zo groen als dat je zelf wil. Gras groeit niet op een slechte ondergrond. Een goede ondergrond is dus de eerste prioriteit. Wanneer het fundament goed is kan het gras gaan groeien, om dit te bereiken zal je zaadjes moeten planten. Zaden gaan pas groeien als de juiste verhouding van water, CO2 en zonlicht hebben. 


Als je dit terugvertaalt naar je eigen leven is het dus belangrijk dat je eerst bij de basis begint. Is jouw ondergrond goed? Voor mij is mijn ondergrond goed als ik tevreden ben met mezelf en wat ik tot nu toe heb bereikt. Dit zit hem niet in materiële zaken, maar in persoonlijke ontwikkeling. Materie is niet waarom je leeft. Als je er later niet meer bent wil je niet dat je famailie en vrienden op je begrafenis zeggen: “Ze had een iPhone, een MacBook, een huis van 600.000 euro, twee iPads, een Tesla...” Je wil dat ze zeggen: “We gaan haar positiviteit, haar humor, haar behulpzaamheid, haar energie, haar.... missen” Je wil dat mensen je herinneren om wie je echt bent en dat ze je gaan missen omdat jij uniek bent en je goed persoonlijk ontwikkeld bent. 


Toch is het gek, want vaak kijken mensen naar hoe groen het gras van een ander is. Vaak hoor je mensen zeggen: “Ja maar hij heeft het echt goed voor elkaar; hij heeft een hoge functie, een goed salaris, een grote tuin, twee auto’s, een goed huwelijk, een…” Ze kijken hierin vaak naar de materiële waarde van een ander. Deze mensen zijn op dat moment zo druk met wat een ander bezit dat ze niet meer zien wat ze zelf bezitten. Hun eigen gras groeit niet meer, omdat ze zoveel aandacht besteden aan het ‘groene’ gras van een ander. 

"Soms is de verhouding uit balans en dan spiek ik even bij de ander en zorg ik dat ik mijn eigen balans weer creëer."

Ze kijken naar de waarde van het gras van de ander, maar niet naar hoe ze het gras zo groen hebben laten groeien. Ik ben nu 30 jaar. Dertig is vaak een leeftijd dat je even je leven naloopt en denkt wat heb ik nou eigenlijk bereikt? Je vergelijkt je eigen gras met dat van anderen. Bewust vind ik dit onzin en geloof ik hier niet in. Onbewust doe ik dit ook. Wanneer ik mijn gazonnetje met dat van anderen aan het vergelijken ben, komt er altijd een moment van bewustwording. Ik denk dan niet meer aan hoe groen hun gras is, maar aan hoe ik mijn gras net zo groen krijg. Welke verhouding van water, CO2 en zonlicht hebben zij gebruikt? Ik stel mijn verhouding bij en zorg dat mijn gras weer verder groeit.

 
Als ik nu kijk naar de afgelopen 30 jaar ben ik heel blij met mijn eigen groene gras en doe ik elke dag mijn best om mijn gras nog mooier en groener te maken. Het is elke dag weer zoeken naar de juiste balans van water, CO2 en zonlicht. Soms is de verhouding uit balans en dan spiek ik even bij de ander en zorg ik dat ik mijn eigen balans weer creëer. 


Kijk dus naar je eigen gras. Zorg dat je ondergrond goed blijft. Plant elke dag weer een nieuw zaadje. Voed het zaadje met een goede verhouding van water, CO2 en zonlicht. Kijk af en toe af bij een ander, maar blijf niet te lang staren, want dan vergeet je je eigen gras en wordt het bruin. Wanneer je dit doet zal je kunnen inzien hoe groen je eigen gras is en zullen anderen naar je gras kijken en het bewonderen. Voor elk grassprietje moet hard gewerkt worden om er een mooi groot groen veld van te maken. Geduld en tijd zijn hierin de belangrijkste factoren.

 

Wil je zulke artikelen rustig thuis lezen? 
Lees één van onze andere verhalen