Een enkel ticket naar Sri Lanka
“Voordat ik op reis ging, had ik contact met TPS’’, begint Arte haar verhaal. “Het traineeship leek me erg interessant, maar op dat moment was de timing niet goed. De datum van mijn vlucht kwam steeds dichterbij en ik was niet van plan om deze trip te annuleren voor een baan.” Eenmaal terug na een geweldige reis, spookt het bericht van TPS nog door haar hoofd. Ze besluit contact op te nemen en mag op sollicitatiegesprek komen. “Een paar weken na mijn eerste gesprek kon ik beginnen met het traineeship Compliance, bij een grote bank in Amsterdam. Voor mij was dit een leerzame periode. Op de afdeling was het wel één grote rollercoaster. We hadden een strikte deadline en iedereen werkte keihard om die te halen. Daarbij moesten we heel flexibel zijn, want je kon tijdens verschillende stappen in het proces ingezet worden. Als je ‘s ochtends op kantoor kwam, had je nog geen idee wat je die dag zou gaan doen. Heel leerzaam, maar wel hectisch dus.”
In september zit Arte lekker te Netflixen, als de documentaire ‘Chasing Coral’ in haar suggesties voorbijkomt. “Ik besloot meteen om deze docu te bekijken. Het ging over de onderwaterwereld en het koraal, dat langzaam steeds meer afsterft. Dat vond ik best moeilijk om te zien.” Met een zwaar gevoel denkt Arte terug aan haar vorige reis en alle duiktripjes die ze hebben gemaakt. Wat als dat binnenkort niet meer zou kunnen? Dat is toch niet oké? “Op dat moment ontstond bij mij het idee om hier iets mee te doen en weer op reis te gaan. Alleen dan nu definitief, zonder een retourticket.”
Als ze het haar familie en vrienden vertelt, moeten die best wennen aan het idee. Gelukkig is ze niet alleen, haar vriendin gaat met haar mee. “Die hoefde geen seconde na te denken en wilde meteen mee.” Iedereen vraagt het tweetal naar wat hun plan precies is. “Het plan is eigenlijk dat we geen plan hebben. We hebben een enkel ticket geboekt, omdat we nog niet willen weten wanneer we teruggaan. Hoe lang we weg blijven, weten we nog niet. Misschien zijn we binnen een half jaar al terug, of misschien komen we wel nooit meer definitief naar Nederland. We zien het wel!”
Nadat het idee ontstaan is, duurt het nog een paar maanden voordat Arte definitief haar ontslagbrief inlevert. Eerst wil ze nog een paar maanden sparen voor de reis die komen gaat. In april is het dan zover: haar laatste weken gaan in en het vertrek nadert. “Als we aankomen in Sri Lanka, willen we eerst echt op vakantie gaan’, zegt Arte enthousiast. “Dan kunnen we even chillen en bijkomen van alles. Daarna vliegen we door naar Kuala Lumpur, om plekken te zoeken waar we kunnen duiken. Hopelijk kan ik dan mijn diploma halen en dive master worden, zodat ik later les kan geven. Maar het zou ook kunnen dat het allemaal anders loopt en we aan de slag gaan bij een hotel of in een wijnbar. Alles staat nog open.”
Duiken is wel echt een grote passie van Arte. “Ik kan eigenlijk niet zo goed omschrijven hoe het voelt, ik denk een beetje als lopen op de maan. Je zweeft in het water en ziet een hele andere wereld om je heen. Soms zie je ineens een haai, de andere keer zwemt er een schildpad met je mee. Het is gewoon een hele stad, maar dan onder water. En het koraal is prachtig, het zijn de wolkenkrabbers van de onderwaterwereld.” Het liefst zet Arte zich persoonlijk in om deze wereld te redden. “Ik zou graag bij een project willen helpen. Het koraal is aan het verbleken vanwege global warming, dat is funest. Ik wil graag helpen om dit probleem te onderzoeken en te documenteren.”
Nu Arte haar baan heeft opgezegd, voelt ze zich heel relaxt. “Ik ben nu twee dagen vrij en voel me goed. Niks staat meer vast, dat vind ik een heel fijn gevoel.” Natuurlijk is het heel spannend om je baan en huis op te zeggen, toch maakt Arte zich niet al te veel zorgen. “Er is niks waar ik bang voor hoef te zijn. Ja, we geven hier alles op. Maar je kan alles opnieuw ergens anders opbouwen. Dat is iets wat ik anderen mee wil geven: als je hier stil staat, moet je niet stil blijven staan, ook op je werk. Je kan altijd een weg vinden die beter bij je past, je moet alleen wel het lef hebben om de stap te zetten.”