Een eigen motorbedrijf in Georgië

Twee jaar geleden maakt Willem bekend dat hij stage gaat lopen bij de ambassade van Georgië. Evert vindt het jammer, want het tweetal is al beste vrienden sinds de middelbare school. Toch denkt hij meteen in oplossingen: hun gezamenlijke passie voor motoren nemen ze gewoon mee naar Georgië! Het tweetal maakt plannen om op de motor van Georgië naar Nederland te rijden: een tocht van 7.876 kilometer.

Het plan is om in Georgië een motor te kopen, maar dit blijkt nog niet zo makkelijk te zijn. Zoals altijd zijn de jongens vindingrijk in het zoeken naar een oplossing: Evert verkoopt twee motoren in Nederland en laat deze verschepen. Zelf reist hij de motoren achterna. Het avontuur kan beginnen! Hier wordt het zaadje voor hun bedrijfsplan geplant: waarom is het zo moeilijk om in Georgië een motor te kopen? Is hier geen oplossing voor? Ze besluiten een eigen bedrijf te beginnen in motoren als ze terug zijn van hun tocht. Alleen al het praten over hun toekomstplannen geeft de vrienden energie en eigenlijk willen ze het liefst zo snel mogelijk beginnen.

Eerst is daar die prachtige tocht door het Georgische landschap: een hele diverse natuur, anders dan de vlakke weilanden die we in Nederland kennen. Onderweg komen ze veel verschillende mensen uit de lokale bevolking tegen, die allemaal even gastvrij zijn. Daardoor is de cultuurshock best groot bij Evert, hij raakt steeds meer gecharmeerd van dit unieke land. Nederland komt steeds dichterbij, maar toch weet hij dat hij weer terug zal keren. Dat gebeurt niet meteen, want als hij weer terug in Nederland is, begint hij aan een master Entrepreneurship. Die zal later nog goed van pas komen. 

Na de master gaat Evert terug naar Georgië. Er is een ommezwaai in hun plannen als ze merken dat het animo voor het kopen van motoren laag is. De mensen daar hebben minder te besteden en hebben geen geld om een motor te kopen. Voor huren is er echter wel een markt, dus daar richten Evert en Willem zich voortaan op. Ze starten een crowdfundingsactie om geld in te zamelen voor hun droom. Dit gaat veel sneller dan de vrienden verwachten: binnen een week zitten ze al op hun maximumbedrag. De namen van mensen die gedoneerd hebben, worden vereeuwigd op de motoren die ze uiteindelijk van het opgehaalde bedrag kunnen kopen.

Willem blijft in Georgië en Evert gaat naar Nederland, waar hij begint met het traineeship van TPS. Op die manier kan hij geld verdienen, dat hij voor een deel in zijn bedrijf stopt. In de avonduren en in het weekend heeft hij contact met zijn vriend en regelen ze dingen voor hun bedrijf. Soms vindt Evert dat best lastig: Georgië ligt niet naast de deur en de afstand is net te groot om er een weekend heen te gaan. Iedere vakantieperiode staat er wel een reis naar het land op het programma. In de toekomst hoopt hij in de zomermaanden in Georgië te werken en in de wintermaanden terug te gaan om te werken in Nederland.

Hoe dat precies zal gaan, is nog niet concreet. Wel is het tweetal continu bezig om hun bedrijf verder te ontwikkelen. Zo hebben ze onlangs Lada’s aangeschaft, oldtimers uit de Sovjettijd. Zo kunnen ze de wintermaanden een beetje overbruggen, aangezien motorritten dan minder in trek zijn. Ze weten in ieder geval dat het ondernemen hen in het bloed zit: het geeft dat stuk vrijheid om hun eigen passie en dromen achterna te gaan. Wie weet wat de toekomst nog zal brengen…